Wózkers na koncercie

Lata 80-te ubiegłego wieku to moja młodość. Boom rockowy wtedy nastał w Polsce i zahaczył mnie, bo bardzo spodobała mi się polska muzyka rockowa. Jeździłem na koncerty, festiwale, a już festiwal w Jarocinie był wpisany na stałe w mój kalendarz. Wtedy nie byłem wózkersem i nie zwracałem uwagi na to jak radzą sobie osoby na wózkach inwalidzkich podczas koncertów. W tamtym czasie wręcz niemożliwym było dla wózkersa, by wybrał się sam na koncert. Jeżeli widziałem osobę niepełnosprawną, to zawsze była z kimś (opiekunem, rodziną, przyjaciółmi). Teraz to też nie wygląda ciekawie. Podesty dla wózkowiczów są udostępnione na wielkich koncertach gwiazd. Tam nie ma problemu, żeby osoba na wózku samodzielnie sobie poradziła, żeby wjechać na imprezę i zająć miejsce na podwyższonej platformie na widowni. Jednak lokalne, mniejsze koncerty już nie biorą tego pod uwagę. Chcąc kupić bilet na taką imprezę, najpierw zadzwoniłem do organizatora, czy pod sceną będzie platforma dla wózkowiczów. Tak, zrobimy, jeśli zgłosi się więcej niż trzy osoby na wózkach – padła odpowiedź. Niestety, oprócz mnie nie było innych wózkersów. Nie kupiłem biletu, bo nie chciałem oglądać pleców widzów, zamiast tego co dzieje się na scenie. Poczułem się dyskryminowany...