Trudności w chorobie zbliżają a bliskość pozwala je przetrwać

Dwie osoby niepełnosprawne pod jednym dachem? Stwardnienie rozsiane i wózek inwalidzki.
Bez kogokolwiek do pomocy w domu jak oni w ogóle dają radę...

Choroba, a z niej wynikająca niepełnosprawność potrafi zbliżyć do siebie dwójkę ludzi. Ona ze wsi tak samo zresztą jak on. Ona z dziadkiem karmiła nutrie (zwierzę futerkowe), a on z babcią w dzieciństwie miał podobne wspomnienia. Jej tata był myśliwym, jego tata też. Dziś on już nie chodzi porusza się na skuterze inwalidzkim. Ona wspomaga się wózkiem elektrycznym, który jest również balkonikiem elektrycznym a na dłuższych trasach towarzyszy jej tak jak i jemu skuter elektryczny.

Mimo, że ich dzieciństwo dzieliło kilkaset kilometrów to obydwoje mieli 3 km do szkoły. Ona miała siostrę, a on marzył o siostrze. Wspólnych mianowników było sporo jeszcze zanim się poznali.

Teraz trudności dnia codziennego, niepełnosprawność czy borykanie się z podobnymi problemami dodatkowo ich zbliżyło. Choroba czy inne trudności życiowe potrafią naprawdę zbliżyć do siebie ludzi.
Wózek inwalidzki nie stanął na przeszkodzie bliskości.

Niepełnosprawność łączy i zbliża.
Dzisiaj dzięki temu wszystkiemu nie są sami ze sobą, wspierają się, a ich miłość daje im siłę każdego dnia.